Granulacja farmaceutyków i substancji substancji substancji

Granulowanie jest techniką powiększania wielkości cząstek przez proces granulacji. Proces ten jest jedną z najważniejszych operacji w produkcji stałych form dawkowania, takich jak tabletki i kapsułki. Docelowe leki i substancje substancji substancji substancji substancji są mieszane za pomocą technologii granulacji w celu zapewnienia odpowiedniego rozkładu wielkości cząstek, co stanowi podstawę do późniejszego przetwarzania postaci dawkowania. Na przykład dobra jednorodność materiału, przepływność i ściśliwość dla procesu kompresji tabletu oraz doskonała stabilność transportu w procesie przechowywania. Zapewnia również odpowiednie właściwości uwalniania leku do procesów rozpadu i rozpuszczania, zapewniając pożądany profil rozpuszczania i krzywą AUC in vivo i in vitro, zapewniając w ten sposób dobre wchłanianie leku i osiągając lepsze wyniki terapeutyczne.

Podstawowe metody tworzenia się agregatu obejmują mostkowanie stałe, wiązanie, spiekanie, reakcję chemiczną, krystalizację i odkładanie cząstek koloidalnych. Obecnie, zgodnie z metodami promowania przyczepności cząstek proszku, technologię granulacji można podzielić na dwa typy, suchą granulację i granulację na mokro. Sucha granulacja i granulacja na mokro są szeroko stosowane w przemyśle farmaceutycznym, pomimo różnych procesów operacyjnych związanych z procesem granulacji mokrej, takich jak wzrost cząstek, suszenie i przesiewanie. Proces ten jest złożony, czasochłonny i kosztowny, wymagający dużej ilości przestrzeni i różnych urządzeń w celu przezwyciężenia wad uprzemysłowienia. Jednak ten produkt ma różne zalety w stosunku do suchych produktów granulacyjnych, co prowadzi do powszechnego zastosowania technologii granulacji mokrej. Granulowanie na mokro zapewnia szereg spójności i spójności cząstek tworzących proszek przede wszystkim poprzez wodę, roztwory spoiwa lub zawiesiny. Wspólne mechanizmy tworzenia cząstek obejmują zwilżanie i zarodkowanie, koalescencję lub wzrost, konsolidację i ścieranie/złamanie. W ostatnich badaniach naukowcy zastosowali różne metody modelowania, takie jak model elementu dyskretnego (DEM), model bilansu populacji (PBM) i obliczeniowa dynamika płynów (CFD) w celu symulacji różnych mechanizmów zaangażowanych w proces granulacji. Przykłady obejmują automaty komórkowe (CA), metodę Monte Carlo, model kontaktu, model z sferem twardym i model miękkiej. Modele te można opracować w celu zapewnienia systematycznego zrozumienia i kontroli procesu dla suchej i mokrej granulacji, aby zapewnić jakość produktów farmaceutycznych. Sucha granulacja wykorzystuje kompresję mechaniczną (aglomerację) lub zagęszczenie (toczenie) w celu promowania aglomeracji suchych cząstek proszku. Mieszanki proszkowe zawierające akceptowalne farmaceutycznie substancje i materiały początkowe można ścigać w tabletki za pomocą technik bezpośredniej kompresji lub aglomeracji lub granulacji, unikając zarówno procesów mokrych, jak i termicznych. Właściwości granulowanych granulek zależą od wielu czynników, takich jak metoda granulacji, typy i rozmiary leków i substancji zarobisk, typy, stężenia i objętości spoiwa i/lub rozpuszczalniki, czas granulacji, szybkość suszenia, temperatura i czas i tak dalej.